Kitap Yorumu - Aylak Adam, Yusuf Atılgan

Herkese Merhaba,

Aylak Adam kitabı Ocak ayında okuduğum 3. Kitaptı. İlk kez bir Yusuf Atılgan kitabı okudum ve çok beğendim. Yorumumu yazmak ise bugüne kısmetmiş :)

Nedense bu aralar daha çok kişi/düşünce üzerine romanlar okuma eğilimim var sanki. Kişi romanlarımdan kastım; romanların içindeki karakter ya da karakterleri toplumumuzda mutlaka görüyor olmak, onların yaşamlarının ve düşüncelerinin içine girmek, bazen bir yönüyle kendimizden de bir şeyler bulmak ve durup şöyle bir düşünmek, Bazen onlarla gülmek bazen de ağlamak, ama illaki kişinin içimizden birileri olması.

Anlatımım biraz karmaşık olmuş olabilir. Belki de böyle bir türün ya da akımın edebiyatta/yazım sanatında bir ismi de vardır ama ben bilmiyorum. Bu tür kitaplara örnek verin derseniz de son okuduğum kitaplardan: ‘Varlık ve Piçlik’, ‘Aylak Adam’ bu tür kitaplara örnek olarak gösterilebilir. Bu tür kitapları okurken kitabın kahramanında her seferinde kendimden de bir şeyler bulurum. Bir düşüncesini ya da içinde bulduğu durumu/ruh halini anlatırken zaman zaman bende böyle düşünmüştüm/hissetmiştim derim.

Aylak Adam’a geri dönecek olursak, Kitabın arka kapağında aslında kitabı çok güzel anlatan yazı aşağıda;

“Her şeye ‘karşı’ duran, ‘karşı’ çıkan, ‘karşı’ olan bir adam... Aylak Adam... Bir adı bile yok. "C." diyor Yusuf Atılgan kısaca.

İnsan her şeye bunca ‘karşı’yken kendine de ‘karşı’ olmadan nasıl sürdürülebiler bir ‘karşı’ yaşamı?

C. sıradanlığa, tekdüzeliğe, alışılmışın kolaycılığına hiç mi hiç katlanamıyor. Hem farklıyı, hem doğru olanı arıyor. Çabasının boşuna olduğunun da farkında üstelik.

Zor bir karakter, zor bir yaşam, yalın bir roman.”

Evet C. her şeye karşı. Babasından miras kalan para ile hayatını sürdürüyor ve çalışmıyor. Çalışmak onun için sıkıcı. Çalışmaya da karşı. Bu yüzden ne iş yaparsın dediklerinde “Ben aylağım” diyor. Aylak adam C nin ‘karşı’ yaşamını bir çırpıda okuyup bitireceğinize ve çok beğeneceğinize eminim.

Sevgi ve sağlık ile kalın…